Zielone Świątki (Zesłanie Ducha Świętego), jak i Boże Ciało to święta ruchome, najczęściej przypadające w maju bądź czerwcu. Zielone Święta – 50 dni po Zmartwychwstaniu Pańskim, zawsze w niedzielę, a Boże Ciało – 60 dni, zawsze w czwartek. Według badaczy Zielone Święta jak i Sobótka pochodzą z czasów przedchrześcijańskich i wywodzą się prawdopodobnie ze święta zwanego Stado.
Pogrzeby urządzano po lasach i polach, oraz budki, które pogańskim obrządkiem stawiali na rozdrożach, jakoby na miejsc odpoczynku dla dusz; także i igrzyska pogańskie, które odprawiali nad swoimi zmarłymi przyzywając cienie przodków i tańcząc, wdziawszy na twarz maski (Kosmas III, 1 [w:] Szyjewski, Religia Słowian, s. 146) Całość obchodów trwała prawdopodobnie tydzień, a ich kulminacja przypadała w sobotę (stąd później nazwa Sobótki). Zatem święta te połączone były z kultem przodków.
Zwyczajowo przystraja się domostwo oraz obejście zielonymi zielami, w Łęczyckiem jest to głównie tatarak zwany tutaj jabuzia lub jabuzie; gałązki brzozy, wierzby. Wierzono, że przyniesie to szczęście i pomyślność, a także palone ziele może odstraszyć złe moce. Obecnie coraz rzadziej ozdabia się domy, a pamięć o czczeniu przodków czy o przeznaczeniu ziela zatarła się.
W domu jak tam sobie kto ustroi to tak, w kościele też tam zawsze jest troszkę tataraczku, czy jak (Krystyna Palmowska – Czerchów). Mój [mąż] naprzynosi brzóski całe takie, na góre drzwi i okno (Śpiewaczka z Czerchowa). Zwyczaj zanikł, kiedyś to właśnie tatarak, tatarak, właśnie się jakieś tam gałęzie obcinało, gdzieś tam z drzew, przy wejściu do domu się dekorowało, powoli, powoli przymiera to na tą chwilę, a czy sie reaktywowuje – czas pokaże (Józef Oleski – Góra Świętej Małgorzaty).